Sorgætlan fyri Skúlan í Eysturkommunu
1. Deyði hjá foreldrum og systkjum:
- Flokslærarin kunnar leiðsluna og lærarar um tilburðin
- Flaggið verður vundið á hálva stong
- Flokslærarin kunnar flokkin um tilburðin og tosar um andlátið
- Um systkin eru í øðrum flokkum, verður felags mannagongd fylgd í øllum avvarðandi flokkum
- Greiða næmingunum frá, at sinnalagið hjá barninum, sum hevur mist/ber sorg, er ójavnt.
Vera um næmingin ta fyrstu tíðina aftaná.
2. Sjúka við deyða sum fylgi hjá foreldrum:
- Flokslærarin/toymið tosar við avvarðandi og kunnar seg um støðuna
- Í samráð við heimið, kunnar flokslærarin/toymið flokkin um støðuna
- Greiða næmingunum frá, at barnið, sum hevur sjúk foreldur/ber sorg, hevur skiftandi sinnalag/atburð
- Hevur næmingurin onnur systkin í skúlanum, tosa allir lærarnir saman um støðuna
- Kunna næmingarnar um sjúkuna við at greiða teimum frá øðrum líknandi tilburðum, brúka ymiskt tilfar í undirvísingini, sum hóskar til akkurát hendan tilburðin
- Lærarin kann kunna seg hjá bókavørðinum um tilfar.
3. Tíðin eftir deyðan:
- Tíðin eftir deyðsfallið kennist tung og krevjandi fyri tey avvarandi. Stutt sagt: Lívið steðgar upp.
- Sorgin er ikki av eftir jarðarferðina, heldur tvørturímóti.
- Tíðin er døpur og orkukrevjandi hjá teimum avvarandi. Hetta sæst aftur hjá næminginum m.a. við einsemi og manglandi motivation.
- Umráðandi er, at næmingarnir í flokkinum eru kunnaðir um truplu støðuna hjá floksfelaganum
- Áftaná eina tíð eigur flokslærarin/toymið saman við heilsusystrini at meta um tørvin hjá barninum. (skal barnið hava sakkøna hjálp?)
4. Sjúka við deyða sum fylgi hjá næmingi
Hevur næmingurin verið leingi sjúkur
- Eggja børnunum í samráð við avvarandi foreldrum at vitja sjúka barnið
- Flokslærarin boðar leiðsluni frá, leiðslan kunnar lærarnar um støðuna
- Flokslærarin/toymið kunna flokkin
- Eitt ljós verður tendrað við borðið hjá deyða næminginum
- Flokslærarin saman við foreldrunum skipar fyri, at børnini fara at fylgja og vísa samkenslu við blómum, sangi ella/og tekningum
- Leiðslan kunnar næmingarnar um deyðsfallið til morgunsang
- Saman við kunningini fylgir eitt ritual.
- Flaggið verður vundið á hálva stong.
Doyr næmingurin brádliga
- Flokslærarin/toymið setur seg í samband við heimið fyri nágreiniliga at fáa at vita, hvat er hent, og hvussu støðan er
- Flokslærarin/toymið kunnar flokkin og lærararnar
- Morgunin eftir ella so skjótt til ber, kunnar leiðslan allar næmingarnar um hendingina og greiðir somuleiðis frá, hví flaggað verður á hálvari stong
- Saman við kunningini fylgir eitt ritual
- Umráðandi er, at næmingarnir í flokkinum fáa høvi at tosa um hendingina; tí er neyðugt, at flokslærarin er saman við næmingunum tann dagin, fyri betur á henda hátt at kunna práta, spyrja og vísa kenslur
- Lærarin saman við foreldrunum skipar fyri, at børnini fara at fylgja og vísa samkenslu við blómum, sangi ella/og tekningum
- Næmingarnir gera eina minningarbók um næmingin, sum heimið fær
- Eitt ljós verður tendrað við borðið hjá deyða næminginum
- Vitja á grøvini.
5. Tá lærari doyr
- Leiðslan kunnar lærarar og næmingar til morgunandaktina og hevur eitt ritual
- Flaggið verður vundið á hálva stong
- Geva familjuni tilsøgn um hjálp til ervið.