Veit, Jesus, mær eitt skjól hjá tær - 71

71
Veit, Jesus, mær
eitt skjól hjá tær,
hvar eingir stormar skaða;
men har sál mín liva má
sæla stund og glaða.

2. Leið, Jesus, meg
á fund við teg
á hvørjum lívsins degi,
so at sál mín kenna má
tína kærleiks megi.

3. Gev, Jesus, mær
bert hvíld hjá tær,
tá tungar gerast leiðir,
at í hørðum lívsins stríð
sál mín eydnu eigur.

4. Statt mær við lið
og veit mær frið,
tá tungar byrðar níva;
móti tí, ið nerva kann,
væl tín hond skal líva.

5. Brátt møðast bein,
sárt sálarmein
og syndaskaðar bløða;
reinsa alt í tíni dýrd -
miskunn tín kann grøða.

6. Lær, Jesus, meg
at elska teg
av heilum huga mínum,
so meg einki villa kann
burt úr sporum tínum.

7. Kenn, Jesus, mær
at fylgja tær
við treysti dagar allar,
og ta stund, tá dagsett er,
leið meg heim til hallar.

J. Dahl 1925.
Lag: sum Sl. 31.
Aftur