446
Hvør veit, nær skilnin fer at verða?
So skjótt er tíðarinnar flog;
fyrr enn meg varir, á kann bera,
at deyðin sendir ferðarboð.
Tá veri fyri Kristi blóð
mær skilnarløtan blíð og góð.
 
2. Og kundi eg so vera vísur
og nýta hvørja náðistund,
so eg, tá aldubrotið rísur,
kann roynast væl á klettagrund.
Tá verður fyri Kristi blóð
mær skilnarløtan blíð og góð.
 
3. Við orði sínum Jesus heitti
meg hildarmann inn í sín her,
í skírnarvatni hann mær veitti
ta sigursløn, ið eydnu ber.
Tá veri fyri Kristi blóð
mær skilnarløtan blíð og góð.
 
4. Hann likam sítt og blóð sítt reyða
við borðið mær so blíður gav,
og hann vil bjarga mær frá deyða,
tá lívið her man lætta av.
Tá veri fyri Kristi blóð
mær skilnarløtan blíð og góð.
 
5. Guð, deyðanum frá mær tú haldi,
til andin vitnar so í mær,
at eg við øllum, sum tú valdi,
skal eiga arvalut hjá tær.
Tá verður fyri Kristi blóð
mær skilnarløtan blíð og góð.
 
Æmilie Juliane úr Schwartsburg 1686.
-Rudolstadt 1686. Fr. Rostgaard 1718.
Grundtvig 1845. G. Bruun.
Lag: sum Sl. 158.