Vera hon er vell, ja, Vera hon er vell.
Tað hevur hon altíð verið.
Og tí er tað gott, ja tí er tað gott,
At vit nú vinkonur eru. 

Vera hon er smart, ja, Vera hon er smart.
Vit herma allar eftir henni.
Eg eri tí so glað, eg eri tí so glað,
At eg hana so væl kenni

Ongin er sum hon,
ongin er sum hon.
Tá ið vit klandrast, havi eg gron

Vera hon er pen, ja, Vera er pen.
Og kanska eitt sindur forherðað.
Men tað man vera gott, tað man vera gott.
Gott at vera Vera

Vera hon er klók, Vera hon er klók.
Hon vil tí bestemma tað mesta.
Men tó haldi eg, tó so haldi eg,
at Vera er tann allarbesta.

Vera hon er frí, Vera hon er frí.
Allarbest at dansa og syngja.
So spyr meg ikki hví, spyr meg ikki hví.
Hon biður meg vitja ella ringja