1. Á myrku vetrarnátt
menn sita og kúra
men, fell nú ei í fátt
legg av at stúra
Einaferð kemur hon
aftur so ljós og von
Santa Lucia, Santa Lucia.

2. Her í tí lágu lon
mangur seg gremur
vónina vekur hon
áræðið fremur

3. Áðrenn vit varnast tað
er hon her aftur
ernanst tá fólk og fæ
hugin gerst lættur

4. Tá kemur lív í alt
sum lá í dvala
og var so stirt og kalt
tá fer at næla

5. Tokuna lættir í
Livnar í lyngi
Grønkast í lá og líð
Meðan vit syngja
Einaferð kemur hon
aftur so ljós og von
Santa Lucia, Santa Lucia.