Nykursvísa
1. Nykurin letur sær klæði skera,
- Harra mín -
tí hann vildi ein riddari vera.
- Um summarið, tær allir fuglar syngja væl. -
2. Nykurin gongur í kirkjuna inn,
prestar hildu messur fimm.
3. Nykurin gongur á kirkjugólv,
prestar hildu messur tólv.
4. Elsa lítla smílir undir lín:
“Krist gevi, tann riddari hann var mín!”
5. Han trådte over skamler en og to:
“Else lille, giv mig tro!
6. Else lille, troloves mig!
otte borger giver jeg dig.”
7. Else lille rækker hånden fra sig:
“jeg giver dig tro og følger dig.”
8. Der de komme i rosenslund,
da lyster Else lille at hvile en stund.
9. “Hør du, ridder, hvad jeg spør dig:
hvor ere de borge, du lovede mig?”
10. “Eitt er í vatni, annað er í sjógv,
fært tú meg, tá hevir tú nógv.”
11. Elsa lítla lítur seg upp í fjøll:
“eg meini, tú ert eitt nykartrøll.”
12. Nykurin leyp í vatnið út; –
eftir stóð Elsa lítla við sorg og sút.
13. Nykurin leyp í vatnið kátur,
hálvur maður og hálvur bátur.
14. Skundaði hon so snarliga heim,
hon takkaði Gudi, hon fekk ikki mein.