Nykursvísa

1. Nykurin letur sær klæði skera,
- Harra mín -
tí hann vildi ein riddari vera.
- Um summarið, tær allir fuglar syngja væl. -


2. Nykurin gongur í kirkjuna inn,
prestar hildu messur fimm.


3. Nykurin gongur á kirkjugólv,
prestar hildu messur tólv.


4. Elsa lítla smílir undir lín:
“Krist gevi, tann riddari hann var mín!”


5. Han trådte over skamler en og to:
“Else lille, giv mig tro!


6. Else lille, troloves mig!
otte borger giver jeg dig.”


7. Else lille rækker hånden fra sig:
“jeg giver dig tro og følger dig.”


8. Der de komme i rosenslund,
da lyster Else lille at hvile en stund.


9. “Hør du, ridder, hvad jeg spør dig:
hvor ere de borge, du lovede mig?”


10. “Eitt er í vatni, annað er í sjógv,
fært tú meg, tá hevir tú nógv.”


11. Elsa lítla lítur seg upp í fjøll:
“eg meini, tú ert eitt nykartrøll.”


12. Nykurin leyp í vatnið út; –
eftir stóð Elsa lítla við sorg og sút.


13. Nykurin leyp í vatnið kátur,
hálvur maður og hálvur bátur.


14. Skundaði hon so snarliga heim,
hon takkaði Gudi, hon fekk ikki mein.


 

Aftur