477
Jesus kæri, før tú meg
hagar, ódn ei finnur veg!
Før mítt lítla far um hav
til tað land, tú frelstum gav!
Mót tess strondum líti eg,
Jesus kæri, før tú meg.
 
2. Jesus kæri, før tú meg!
Tú mást finna kós og veg.
Andstreymsbylgjur villar her
bróta millum fjaldu sker.
Hjá tær tryggur eri eg,
Jesus kæri, før tú meg!
 
3. Eins og móðir barnsins lund
kanst tú blíðka ódn um stund.
Havsins harri, bert títt orð
bindur bylgju brátt við borð.
Ódn og aldur lýða teg.
Jesus kæri, før tú meg!
 
4. Tá um lívsins bylgjuhav
síðsta ódnin ríður av,
tá ið brýtur fyri stavn,
tá eg tekki sælu havn,
Jesus kæri, styrk tá meg
við tí troyst: Eg føri teg!
 
Edvard Hopper 1871. Edm. í Garði 1958.
Lag: sum Sl. 299.