479
Hví skal eg lúta høvur mítt,
hví skal eg ikki hyggja frítt,
hví skal eg sorgarbundin gá
og vita hvørki veg ei ráð,
tí hann, sum skapti heimin her,
hann góður faðir øllum er.
 
2. Um tað nú so í heimi er,
at ymiskt um hvørt annað fer,
at ónt og gott tey fylgjast títt,
at stundum sýnist illa býtt;
so eigur góðskan størsta vald,
á vándskuni er teymahald.
 
3. Tí fjakka lættur, fótur mín,
eg leiti mær, mín Guð, til tín,
tú leiðir meg á lívsins veg,
mítt álit alt tað er á teg;
tí kunnu eingi ilskubond
meg toga burt úr tíni hond.
 
Th. Klavenes. Johan Kallsoy.
Lag: sum Sl. 231.