656
Hollan vin vit minnast væl
langt av landi allar dagar,
vóna, hann skjótt aftur skal
vera glaður her til staðar.
Frelsari, títt kirkjulið
halgar minni títt við frið.

2. Okkar synd teg dró til fold,
okkar skuld teg bant í deyðum,
til várt gagn tú steig av mold,
veitir okkum hjálp í neyðum.
Bað, tá tú gekk deyðans veg:
Vinir mínir, minnist meg!

3. Tá vit um títt altarborð
boyggja knø og falda hendur,
vissar oss títt halga orð,
at tú nær hjá okkum stendur,
minnið er í barmi glóð,
gevur tungu einglaljóð.

4. Holli vinur, Jesus Krist,
skapa trúgv í hjørtum inni,
so vit, til vit síggjast vist,
hava altíð teg í minni,
søkja lívið við títt navn,
finna gleði tær í favn’.