8
Alt tað, sum hevur fuglaflog,
sum fuglasiði fylgir og
við sangi dregur anda,
sig Guði lov og takkarljóð,
tí miskunn hans og náði góð
er nær í hvørjum vanda.

2. Mín sál, tú eigur fram um alt
í orðinum, sum tú fært mælt,
tær fuglaveingir góðar;
við tankanum um Harrans gerð
tín lovsang lættliga fram ber,
so hvølt og væl hann ljóðar.

3. Hvat er á jørðini, sum kann
at líknast við tín longsul tann,
ið leitar til Guðs náði,
og sjálv hon sóknast eftir tær,
tí Krist í heimin borin varð
av Harrans egna ráði.

4. So upp, mín sál, við fagnarlag
at skoða henda náðidag
við Harrans ríku gávum!
Hann skapti og hann frelsir teg
og vísir tær sín kærleiksveg
í Andans djúpu ráðum.

5. Og sig við alt, sum syngja kann,
og alt, sum satt dýrmetir hann
í himni og á foldum,
at tú vilt kappast alla tíð
at syngja lov, tí náðin blíð
kann hevja teg av moldum.

Grundtvig 1851.
S.A. Weihe.
Lag: Sl. 8.