1. :/: Másin sigur: „Pli, pli, pli!“
Ternan sigur: „Kri, kri, kri!“ :/:
Lundin sigur: „Á, á, á!“
Krákan sigur: „krá, krá, krá!“
Lambið sigur: „Mæ, mæ, mæ!“
Stuttligt er at hoyra tað.
Vakrast er, tá smábørn syngja,
og tá kirkjuklokkur ringja.

2. :/: Dunnan sigur: „Kvagg, kvagg, kvagg!“
Dunnan er eitt gamalt sjagg. :/:
Hønan har við fjósins vegg
sigur „skrukk“ og verpur egg.
Haran sigur ikki stórt,
summardáin eiðasørt.
– Grøs og allar urtir tiga,
gleða seg,men einki siga

3. :/: Lítli mín, hvat sigur tú,
fegin vil eg vita nú; :/:
veit eg, meir enn djóramál
býr í tíni ungu sál,
eygu tíni siga frá,
at tú meir enn djórið sá.
Svarar lítil piltur glaður:
„Eg vil verða rættur maður.“

Orð: H.A. Djurhuus